Een expositie van Hans van Barneveld die verbeeldingskracht vraagt.
In 1982 studeerde Hans van Barneveld af aan de kunstacademie in Utrecht in tekenen en emailleren.
Emailleren bleek uiteindelijk toch een techniek te zijn waarin zij het speelse element van het maakproces miste: het is een techniek waarbij je eigenlijk van tevoren in je hoofd al precies moet weten wat het resultaat moet zijn. Vanwege het brandproces zijn er weinig mogelijkheden tot het aanpassen van bijvoorbeeld een donkere naar een lichtere kleur.
Een aantal jaren maakte zij collages van eigen foto’s en tekeningen.
Sinds 2000, de intrede van een digitale fotocamera, bewerkt zij haar foto’s op de computer: vergroten, verkleinen, schilderen, tekenen, knippen en plakken in één techniek.
Haar inspiratiebronnen: voornamelijk de natuur, ofwel: organisch materiaal, dood of levend. De schier oneindig prachtige soorten structuren, vormen en kleuren, de overeenkomsten daarin tussen plantaardig en dierlijk leven.
Het resultaat van een bewerkte foto bevindt zich meestal op de grens van herkenbaar zijn of niet. Het roept vragen op:
Wil je herkennen wat er op de foto staat?
Hoeveel van een object; dood of levend organisme moet je kunnen zien om het te kunnen herkennen?
Heb je een (visuele) context nodig om iets te herkennen?
Op welk moment of bij welke vorm ga je er andere dingen inzien?
Als kijker kan je er je eigen associaties en fantasie op loslaten.
Nieuwsbrieven
- 13 mei 2022 Nog een paar . .
- 28 april 2022 Meimaand . .
- 15 april 2022 Paasweekend
- 31 maart 2022 Geen 1 aprilgrap . . .
- 16 maart 2022 Lentekriebels . .
- 1 maart 2022 Ons activiteitenaanbod . . .
- 1 februari 2022 Beste buurtbewoners . .
- 4 januari 2022 Beste lezer . .